Er was eens een haasje

Dat was een guitig dwaasje

’s Morgens deed hij zijn oogjes open

En zette het meteen al aan het lopen

’t Was  zijn moeder die eronder leed

Dat hij altijd zo mal toch deed.

Ach ach wat had hij dan

Die kleine kleine hazeman

Wel, ’s morgens moest hij zich wassen

Dat vond hij niets met water plassen

Dan verstopte hij zich in hoeken en gaten

Tot ze het zoeken wel zou laten.

Maar zijn slimme moeder vond er wat op…

Ze nam een emmertje gevuld met sop

En terwijl ze liep te zoeken

Gooide ze een plens in die gaten en hoeken

Straks hoor ik vast een gil

En dat is precies zoals ik het wil

En al wil hij niet in bad

Dan is hij  zó óók lekker nat.

Opeens kwam ze bij een kier

Warempel mijn kind zit hier.

Hazekleuter zat zowaar te zingen

Over plezierige vrolijke dingen

Stilletjes sloop ze naderbij

O o wat was ze blij

Als een haas zo snel meteen

Gooide ze het sop over zoonlief heen.

Een hevig spartelend gekrijs

Ons haasje is helemaal van de wijs

En sindsdien heeft hij geleerd

Het is beter je niet verweerd.

DUS GAAT HIJ ’S MORGENS KEURIG IN BAD

NOU NOU NOU , HET WAS ME WAT!