Hoofdstuk 10 Het Ongeluk ©
Door Ans van Grinsven
Op een dag is er iets vreselijks gebeurd in Lindewiek. Krokie Roodborst is uit de eikenboom gevallen. Hoe dat komt? Op een regenachtige zomerdag is hij al vroeg in de morgen zijn huisje aan het opruimen. En dat is wel nodig. Die nacht heeft het erg gestormd. Er zijn een hele hoop afgewaaide takjes in zijn huisje terechtgekomen. Wat een rommeltje is het. Hij houdt ervan dat de boel netjes opgeruimd is. Handig mikt hij wat takjes buiten het deurtje de boom uit. Hij kijkt hoe ze naar beneden vallen. Maar plotseling knapt boven hem een grotere tak af die wat los heeft gezeten door de storm. Pats, boven op zijn kleine kopje. Hij valt voorover met een vaartje tussen de takken door. Daar ligt hij tussen de boomwortels op de grond. Kreunend van de pijn en kan zich niet bewegen. Omdat de vogels in het park allemaal dicht bij elkaar wonen, zien een paar vogels wat er gebeurd. In een ogenblik zijn ze bij hem. Door hun verschrikte opgewonden gekwetter komen ook de andere vogels kijken wat er aan de hand is. Ook de eenden en andere dieren komen op het lawaai af. Wat zijn ze geschrokken. Krokie ademt gelukkig nog. “We moeten Fleurtje waarschuwen,” zegt Kaatje Specht en floep daar verdwijnt ze op weg naar de Aricalaan. Terwijl allerlei dieren om Krokie heen staan, is Kaatje even later al in de achtertuin boven op de vensterbank. Ze tikt met haar snavel tegen Fleurtjes slaapkamerraam. Fleurtje slaapt nog, maar wordt wakker door het getik op het raam. Slaperig komt ze naar het venster. Ze wordt meteen klaarwakker als ze hoort wat er gebeurd is. Snel kleed ze zich aan en rent de deur uit op weg naar het park. Kaatje vliegt voor haar uit. Even later buigt Fleurtje over de kleine roodborst en neemt hem voorzichtig op. "Ik breng hem naar dokter Vlier," zegt ze, "hij weet alles van dieren af."Alle vogels vliegen met haar mee terwijl andere dieren verdrietig achterblijven.
Het is te vroeg voor het spreekuur als Fleurtje aanbelt. De dierendokter doet open en even later ligt Krokie in de spreekkamer op de behandeltafel. Buiten wachten de vogels vol spanning af. Dokter Vlier onderzoekt de kleine patiënt. Krokie kreunt verschrikkelijk. "Hmmm", zegt de dokter, "zijn rechter vleugeltje is gebroken maar daar is wel wat aan te doen." Eerst krijgt hij een prikje tegen de pijn. Daarna maakt hij een prachtige spalk om het vleugeltje. Er komt verband om heen en om het verband een wit kleverig goedje dat helemaal hard wordt. De dokter knikt bemoedigend naar Krokie en zegt dat het helemaal in orde zal komen. "Maar nu kan ik niet meer vliegen," bibbert hij angstig. "Hoe moet ik naar mijn huisje?" "Dat kan nu even niet," zegt de dokter, "Je moet zolang maar hier blijven. Ik heb buiten een grote warme vogelkooi en daar mag je zolang wonen tot je helemaal beter bent. Ik zorg wel voor je."Hij kijkt zo vriendelijk, dat Krokie helemaal rustig wordt. Fleurtje lacht blij dat haar vriendje goed verzorgd zal worden. "Mag ik iedere dag bij hem komen kijken?" vraagt ze. De dokter knikt."En zijn vriendjes uit het park?""Als ze maar niet allemaal tegelijk komen," lacht dokter Vlier. "Om de beurt een paar."
En zo blijft de kleine patiënt achter. Fleurtje gaat naar buiten en verteld over het gebroken vleugeltje maar dat hij beter zal worden. Hij blijft hier logeren tot het gips eraf mag.”
Opgelucht en blij gaan ze naar het park terug. Op het grote grasveld strijken ze neer, Fleurtje is met hen meegegaan en maakt een lijstje wie iedere dag op bezoek mag komen. Natuurlijk willen ze allemaal als eerste. Ze maken er ruzie over. Maar Fleurtje zegt dat wie ruzie maakt er helemaal niet heen mag. Ze zwijgen verschrikt. Stel je voor…
Zes weken lang gaan alle vogels van heel Lindewiek en ook alle andere dieren uit het park op bezoek bij Krokie in zijn prachtige logeerkooi. Iedere dag vijf vriendjes. Ze brengen heerlijk hapjes mee.Lekkere wormen en insecten. Ja zelfs Opa van de Kruimel-winkel laat een mandje met heerlijke krentenbolletjeskruimels bezorgen. Krokie word kogelrond. Als de zes weken voorbij zijn, gaat het gips eraf. Zijn vleugeltje is helemaal beter. Maar Krokie kan nog niet vliegen. Eerst nog wat oefenen met zijn genezen vleugeltje. Hij fladdert onrustig heen en weer om de lucht in te komen. Fleurtje moedigt hem aan. Maar het gaat nog niet goed. Dokter Vlier zegt dat het over een paar dagen steeds beter zal gaan. En dat is ook zo. Drie dagen later, ja hoor daar gaat Krokie. Samen met zijn naaste buurtjes uit het park. Zij hebben iedere dag vlakbij op hem gewacht. Dokter Vlier staat in de tuin en zwaait hem na.
In het park is het groot feest. De eekhoorntjes hebben Krokie's huisje geveegd en gestoft en slingers opgehangen. De eenden uit de vijver zingen een welkomstlied. Wat is Krokie blij als hij weer in zijn huisje is en het wordt een vrolijke feestelijke dag voor iedereen. Ook voor Fleurtje. Zonder haar hulp, was Krokie nooit bij de dokter gekomen en had hij nu nog een gebroken vleugeltje. "Zo belangrijk is het om elkaar te helpen", zegt Juffrouw Duif. En dat is ook zo nietwaar kinderen?