Hoofdstuk 7                         Toch gekregen ©

Goudje kon haast niet afwachten tot de familie thuiskwam uit school en van hun werk. Maar eindelijk was het dan zover.
Eerst kwam Martijn thuis en stommelde de huiskamer in. Goudje tikte met zijn rechtervinnetje tegen de wand van zijn kommetje. Martijn keek verschrikt op.
“Ik wil een plaat voor op de wand van mijn kommetje,” stak hij van wal. “Martijn zijn mond viel open van verbazing.” Wat moet je daarmee?” vroeg hij. “kan niet!” zei hij meteen daarna.“ Dat weet ik,” zei Goudje, “maar je moet er iets op vinden dat het WEL kan.”
“Ja doei,” zei Martijn, “daar heb ik geen zin in . Ik moet mijn huiswerk maken.”
“Nou daar ben je anders nooit zo vlug mee,” zei Goudje;“Vraag Michel maar, die komt zo thuis.” Martijn maakte dat hij naar boven kwam voordat de goudvis nog meer lastige vragen zou stellen.
Een kwartier later kwam Michel thuis en had nog niet eens de tijd om zijn jack uit te trekken of Goudje klopte weer tegen de rand van zijn kommetje. Opnieuw vroeg hij een plaat voor zijn kommetje.“Als je een plaat voor je kommetje wilt, dan kun je niet meer naar buiten kijken,” stelde Michel verstandig vast. “Kan me niet schelen, maar ik wil een plaat,” zei hij koppig.
“Waar haal je die onzin opeens vandaan?” vroeg Michel. “Je hebt nog nooit over platen  gezeurd.”Goudje zweeg. Hij kon moeilijk vertellen dat hij met Blaffie op stap was geweest en waar hij dat idee vandaan had. Toen Michel geen antwoord kreeg, zei hij: “je hebt geen rechte wand, dus daar kan geen plaat opgehangen worden. Kijk maar hier aan de wanden hangen schilderijen en dat kan omdat ze recht zijn. Trouwens, je kunt toch van de schilderijen genieten die hier hangen?” “Nee, dan kan ik niet!” zei Goudje. Michel keek verbaast. “Hoezo niet? Ze hangen hier voor je neus.”
“Het is niet mijn smaak, ik vind ze te ouderwets voor een moderne vis als ik. Iets van een popz…. Verder kwam hij niet. Bijna had hij zich versproken. Ik hou meer van een zeestuk. Iets met grote haaien. Ik weet niet eens meer hoe die eruit zien.”“Je moet het maar aan mijn vader vragen,”zei Michel en liep ook de kamer uit.

Die avond kwam Michels vader thuis tegelijk met zijn moeder. Dodelijk vermoeid want het was een zware dag. De klus die geklaard moest worden was ingewikkeld geweest, maar hij was er na hard werken wel uitgekomen, en daar kwam me even die goudvis die een plaat wilde hebben. Dacht hij even een rustige avond te hebben. Maar Goudje keek zo zielig dat zijn laatste hoop vervlogen was.“Kom Dick,” sprak Michels moeder, bedenk even wat voor dat beest.” ze kon er niet tegen dat de goudvis zo zielig keek. “Je hebt nog die bladen over sportvissen, daar staat vast iets over haaien in.”
“Sportvissers vangen geen haaien, maar haaien vangen sportvissers,” zei Michels Pa. “Er staan wel foto’s in over stekelbaarsjes en snoeken en dergelijke.” Daar was Goudje ook tevreden mee. Die avond werd er meteen na het eten een keurige plaat uit een van de sportbladen gevist.
“En hoe hangen we die op?”

Wordt vervolgd